Eerste twee weken South Africa!

MAN MAN MAN ! :)

Wát een land!

14-08-2014
Erwin en ik werden in een grote hal van het vliegveld verwelkomt door een orkest wat een heerlijk swingend Afrikaans ritme speelde ! Daar stond Mark de taxichauffeur; een vriendelijke, roetzwarte oudere man met een grote hoed met veren op zijn hoofd. Onderweg stonden we urenlang in de file vanwege een gekantelde vrachtwagen op de snelweg; Mark keek hier niet van op.. In het mooie hostel in Johannesburg werden wij ontvangen door Beauty (namen als Beauty, Remember, Gorgious en Pretty zijn hier vrij normaal). Bij ieder hostel waar wij hebben overnacht hebben wij uit moeten leggen dat wij niet een ‘stel’ zijn, en dus alleen maar in aparte bedden wilde slapen. Mensen reageerden hier vrij verbaasd op, er werd mij uitgelegd dat de meeste afrikanen niet veel waarde hechten aan het hebben van een vaste partner. Ja hallo, IK/ WIJ WEL!

Hierna hebben wij Afrikaanse simkaarten gekocht (Ik ben altijd te bereiken op het nummer : 00276-21513417 ). De volgende dag hebben wij de huurauto opgehaald, alleen er waren geen Tom Tom’s meer te huur. Geen probleem, dan lenen wij toch gewoon de Tom Tom van Mark een aantal weken om die vervolgens weer via de post terug te sturen vanuit Port Elizabeth ? Dat kan gewoon allemaal!
Hierna zijn wij met Mark een citytour gaan doen door Johannesburg; wát een drukke, vieze, chaotische maar bijzondere stad is dat !
Wat we verder in Johannesburg hebben gedaan is gebraaid, veel nieuwe mensen leren kennen en het apartheidmuseum bezocht. We kregen verschillende entreekaartjes, 1 kaartje was voor de ‘blanke’ ingang en 1 voor de ‘donkere’ ingang. Je werd bij de entree van het museum van elkaar gescheiden om je te laten voelen hoe het is om in ‘apartheid’ te leven. Het is een erg indrukwekkend en bijzonder museum maar erg schokkerend om de gruwelijke beelden te zien van gevechten, overvallen, demonstraties en massagraven! En je dan te bedenken dat dit alles zich nog geen 25 jaar geleden afspeelde… Onderdeel van het museum is een zaal waarin je alles te weten komt over het leven van Nelson Mandela; wat een bijzonder mooi mens was dat! Hier kan niemand over uitgepraat raken…

De drie dagen daarop hebben wij de big 5 mogen zien; we gingen op safari in het Krügerpark. Wát een groot park, en wat zijn die wilde dieren gaaf om in het ‘echt’ te zien! Vooral de eerste keer als je een olifant, giraffen etc. op een meter afstand mag bekijken voel je je een rijk en gelukkig mens! De rest van de safaritochten werd dat gevoel steeds minder, en heb je die grote giraffen ‘nou wel gezien’! ;) Velen van jullie zullen dit gevoel erkennen denk ik!
De ‘hiking’ safaritochten waren echt fantastisch; je gaat met twee rangers een tocht lopen door het safaripark, met enkel twee geweren om de groep toeristen te verdedigen wanneer er bijvoorbeeld een leeuw op ons af zou komen! Er werd ons verteld wat te doen wanneer er een leeuw op ons afkwam: stil blijven staan (wat tegen mijn gevoel in zou gaan denk ik op moment suprême )! Ook hebben we veel over de natuur geleerd door een echte Bosjesman (en onze tanden gepoetst met een takje). En we deden een wedstrijdje met giraffepoep; je stopt het in je mond en wie hem het verste uit kon spugen, die won! Dit was een aardig YOLO moment ;)
Op de terugweg naar Johannesburg zijn we langs de Blyde Canyon gereden; wat een prachtig uitzicht! Hier hebben wij een andere tourgide ontmoet die ons de volgende dag naar het Lion&Rhino park bracht. Hier hebben wij nog 1000 andere diersoorten gezien, met welpjes gespeeld en Eddie de cheetah geaaid! Het waren erg leuke dagen o.a. samen met Lemon, een chinees meisje die een aantal dagen met ons mee is gereisd. Ook reisden we met een Amerikaanse vrouw die de ringen voor de Super Bowl maakt! Ze vertelde ook nog een leuk verhaal over Vladimir Poetin..

22-08-2014
Op vrijdag zijn we door Soweto gelopen, een township in Johannesburg. Hier moet je als toerist zeker niet alleen doorheen lopen, gelukkig liep Jabboe met ons mee. We hebben een markt bezocht (waar ik nike’s heb gekocht voor nog geen 15 euro), het Mandela House en het Hector Pieterson museum bezocht. In 1979 waren er veel studenten in Soweto die protesteerden tegen de apartheid. Op een dag openende de politie het vuur tegen die studenten, waarbij Hector op dertien jarige leeftijd om het leven kwam. Hier zijn foto’s van gepubliceerd om het grove handelen van de politie tijdens de apartheid aan de rest van de wereld te kunnen laten zien; een erg indrukwekkend (en recent!!!) verhaal..

Diezelfde dag zijn wij naar de hoofdstad Pretoria gereden. Hier hebben wij de Nederlandse Bank …. EN DIE BEELDEN bezocht. Het verkeer in deze stad is nog ingewikkelder en drukker dan straten in Thailand.. Het was echt niet te doen. Wat het een beetje goed maakte was het eten van een pannekoek bij ‘Harry’s pannekoekenhuis’. Op zaterdag zijn wij vertrokken naar de Drakensbergen. Onderweg moet je erg oppassen voor overstekende mensen, apen, geiten, honden,koeien en schapen.
Als je om je heen kijkt zie je overal bergen, wat een prachtig uitzicht! Hier verbleven wij in een erg gezellig, luxe hostel met veel jongeren. We zijn gaan mountainbiken tussen de koeien door in de Drakensbergen; heel erg gaaf! Tijdens het avondeten werden wij entertaint door een Afrikaanse zanger met zijn gitaar. We raakten soms wat afgeleid door de bosbranden op nog geen 300 meter afstand. Mensen steken hier regelmatig hele velden gras in de brand, in de hoop dat er weer nieuw gras op gaat groeien. Als het vuur te dicht bij huizen komt steken mensen zelf hun eigen grond in de brand in de hoop dat de bosbranden niet te dichtbij komen.
De dag daarop hebben we samen met twee Nederlandse meiden een tour geboekt naar Lesotho, een ander land binnen Zuid-Afrika. Hier leven mensen erg primitief tussen de bergen, en hebben we (hele hoge) bergen beklommen om 1000 jaar oude muurschilderingen te kunnen bekijken. Ook hebben wij een ‘school’ bezocht; dit waren drie klaslokalen met ieder vier bankjes en een krijtbord er inbegrepen. Boven ieder hutje in dit land hangt een vlag met een kleur van betekenis; een groene vlag betekend dat je er groenten kan kopen, een gele dat je er bier met ananassmaak kan kopen. Met onze groep belandden wij in het lokale dorpscafé, en hebben bier kunnen proeven en veel gedanst met de oude mensen uit het dorp. (Ilona jij zou je ogen uitkijken ;) )
Na aardig wat slokjes bier en dansjes hebben we nog eten gekregen en gingen we weer op weg naar de Drakensbergen. Onderweg werd mij gevraagd of ik de nooduitgang van het busje open wilde doen als we ‘mogelijk niet de berg op konden komen’. Man, het scheelde niets!
S’avonds zijn wij doorgereden naar Durban, waar we in een ERG primitief hostel hebben gelogeerd ;). De volgende dag hebben wij afgesproken met de meiden uit NL die we hadden ontmoet. We hebben op het strand gelegen, gesurft, zijn door de grootste shoppingmall gelopen (met 15 bioscoopzalen!), hebben cinnabon geproeft en zijn s’avonds met nog twee Afrikaanse jongens uit eten geweest.
Hierna zijn wij (gelukkig) doorgereden naar een ander hostel in Durban, om de volgende ochtend vroeg naar Chinsta te vertrekken. Het leek wel of we door Oostenrijk reden; we hebben acht uur lang alleen maar door de bergen gereden! Onderweg kregen we een lekke band, die gelukkig snel is gerepareerd door een attente man uit de straat. Dit gebeurde echter in Mtatha, een stad waarvan we achteraf hoorde dat je hier als blanke zijnde niet eens doorheen moet rijden zo onveilig is het! -_-

Chinsta; een dorp; een paradijs! Je moet je voorstellen dat je op een strand komt met een prachtig uitzicht, en kilometers langs de kust kan lopen zonder ook maar iemand tegen te komen! Je voelt je zo rijk als je daar loopt, echt onbeschrijfelijk mooi! Hier hebben wij veel nieuwe mensen ontmoet s’avonds aan de bar in het hostel! We hebben gedronken, gedanst en vooral erg veel gelachen…mèèh! Dit is een hostel waar we ook zeker met de andere klasgenoten heen gaan in een weekend! Dit waren de laatste dagen van onze vakantie, en we moesten ons dan toch echt gaan voorbereiden op de komende tien weken…
Een goede afsluiting van de reis was het zeker!! Vol spanning vertrokken we donderdag ochtend vroeg naar het vliegveld van PE om daar Jacco te ontmoeten van Ready4Life. Het ene avontuur was net afgelopen, op naar het volgende!!! :)

XXX
28-08-2014